Honing wordt al eeuwenlang gebruikt als voedsel en medicijn. Er is een overvloed aan therapeutische eigenschappen gemeld, zoals antibacteriële, antivirale, schimmelwerende, antioxiderende, ontstekingsremmende, anti-angiogene, wondhelende, antidiabetische, hepatoprotectieve, antihypertensieve en anti-aritmische eigenschappen [6].

- Antibacterieel. De oudste medische teksten ter wereld maken melding van het medicinale gebruik van honing, en sinds de oudheid is bekend dat het antibacteriële eigenschappen heeft. Het remmende effect op de groei van een groot aantal bacteriesoorten is getest, waaronder pathogene bacteriën, orale bacteriën en voedselbederf. Honing bevat het enzym dat waterstofperoxide produceert, glucoseoxidase, dat bekend staat om zijn remmende werking op de groei van bacteriën en schimmels. Bovendien bezit honing hygroscopische eigenschappen, wat betekent dat het vocht (water) uit de omgeving kan absorberen, waardoor de ziekteverwekker microbieel uitdroogt [7]. 

- Antikanker. Verschillende in vivo studies hebben het effect van verschillende soorten honing op kanker onderzocht [8]. De resultaten suggereren een beschermende rol die voortkomt uit de dagelijkse honingconsumptie door moleculaire mechanismen die nog moeten worden opgehelderd, maar hebben als resultaat de remming van tumorpromotie. In een onderzoek waarin de bioactieve bestanddelen van de drie meest geconsumeerde honingsoorten van Griekenland (tijm-, pijnboom- en dennenhoning) werden getest, toonden de resultaten aan dat een met tijmhoning verrijkt dieet kankergerelateerde processen in borst-, prostaat- en endometriumkankercellen kan voorkomen9. Meer studies hebben gesuggereerd dat honing stoffen bevat die een beschermende rol kunnen spelen bij longkanker, melanoom, niercarcinoom, alvleesklierkanker, blaaskanker en leukemie6.

- Cardiovasculair beschermend. Een van de belangrijkste ziekten waarvoor natuurlijke honing om zowel preventieve als therapeutische redenen wordt gebruikt, zijn hart- en vaatziekten. De antioxiderende, anti-ischemische, anti-trombotische en vasorelaxerende eigenschappen van de fenolchemicaliën in honing beschermen tegen coronaire hartziekten (CHD) [6]. De volgende drie belangrijke mechanismen lijken de belangrijkste manieren te zijn waarop flavonoïden het risico op hart- en vaatziekten verlagen: verbetering van de verwijding van de kransslagaders, vermindering van de stolling van bloedplaatjes en het voorkomen van de oxidatie van lipoproteïnen met een lage dichtheid. Honing kan ook de bloeddruk verlagen, wat bijgevolg de voorbelasting van het hart en de stuwing van het veneuze systeem kan verminderen. Onderzoekers hebben de beschermende effecten aangetoond van natuurlijke honing als een preconditioneringsmiddel op ischemie/reperfusie-geïnduceerde ritmestoornissen en infarctgrootte in geïsoleerde rattenharten. Daarnaast toonden de resultaten van een ander onderzoek aan dat chronische orale inname van natuurhoning (45 dagen) effectieve antiaritmische en anti-infarct effecten heeft bij ratten [10].

- Wondgenezing. De invloed van honing op wondgenezing is grondig bestudeerd. Volgens de bibliografie heeft honing wondhelende eigenschappen die weefselgroei stimuleren, epithelisatie verbeteren en de vorming van littekenweefsel verminderen. Deze resultaten worden toegeschreven aan de zuurgraad, de waterstofperoxideproductie, de osmotische werking, het gehalte aan voedingsstoffen en antioxidanten, de stimulatie van het immuunsysteem en onontdekte bestanddelen in honing. Stikstofmonoxide en prostaglandinen spelen een belangrijke rol bij ontstekingen, het doden van ziektekiemen en genezingsprocessen. Er is ontdekt dat honing de stikstofoxide-eindproducten verhoogt en de prostaglandineniveaus verlaagt 11. Verschillende gegevens wijzen erop dat honing positieve effecten heeft op het verbinden van wonden, brandwonden, huidzweren en ontstekingen; de antibacteriële eigenschappen van honing versnellen de groei van nieuw weefsel om de wond te genezen 5,7,12

- Ontstekingsremmend. Ontsteking speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van chronische ziekten zoals kanker, hart- en vaatziekten, diabetes, artritis en neurodegeneratieve ziekten die een enorme uitdaging vormen voor de behandeling. De laatste jaren is er veel belangstelling voor de biologische en klinische werking van honing tegen ontsteking-gemedieerde chronische ziekten.

- Neuroprotectief. Honing heeft neuroprotectieve eigenschappen en kan nuttig zijn bij neurologische aandoeningen omdat het antidepressieve, anxiolytische, antinociceptieve en anticonvulsieve effecten heeft. Het wijzigt ook het oxidatieve gehalte in het centrale zenuwstelsel 1.

- Mondgezondheid. Door zijn sterke antimicrobiële eigenschappen beschermt honing tegen mondziekten, zoals parodontitis, stomatitis en halitose. Daarnaast wordt het ook gebruikt voor de preventie van tandplak, gingivitis, mondzweren en parodontitis. De antibacteriële en ontstekingsremmende eigenschappen van honing kunnen de groei van granulatieweefsel stimuleren, wat leidt tot het herstel van beschadigde cellen 13.